Τώρα

Τώρα που είσαι εκεί, κοίτα χαμηλά. Πιο χαμηλά.

Εκεί που ήσουν.

Μη βλαστημάς. Το βλέπεις τώρα με το μυαλό σου.

Τότε ήταν άρχοντας η καρδιά σου.

Πικράθηκες ε;
Αυτά που έκρυψες,
εκείνα που αποσιώπησες,
ήταν κομμάτια από το εγώ σου.
Τα μάζεψες και τα απέσυρες
από λόγια αυθαίρετα,
μυαλά αρρωστημένα,
κι από διαθέσεις τεμπέλικες
να ψάξουν το γιατί σου.

Έτσι είναι η ζωή τελικά.

Σου δίνει πρώτα το διαγώνισμα και μετά το αποτέλεσμα.

Την εμπειρία σου.

Μένει δική σου παρά τα κοκκινισμένα διορθώματα

επάνω στην κόλλα σου.

Μην ξανακάνεις εκπτώσεις στο εγώ σου.

Ακόμα κι αν το μυαλό σου τις θεωρεί αναγκαίες.

Όταν κάποιος μπορέσει να σε μετρήσει τότε θα έρθει να σε φτάσει.

Κι αν δεν σε ξέρει, θα ψάξει να σε μάθει.

Κι όταν δεν θα είναι σίγουρος, θα τρέξει να ρωτήσει.

Κι όταν κάνει ερώτηση, θα περιμένει και την απάντηση.

Έτσι θα σε μάθει.

Δεν θα σε φαντάζεται.

Δεν θα φοβάται να μάθει.

Ούτε να έρθει.

Όχι άλλες εκπτώσεις καρδιά μου.

Δεν αξίζεις τα δεύτερα εσύ….